Osman urodził się w 1252/4 lub 1255 roku w
Söğüt, jako najprawdopodobniej najmłodszy syn Ertugrula Gazi i Halime Hanim. Według historyków miał mieć dwóch starszych braci. Wraz z ojcem wiedli koczowniczy tryb życia, więc zarówno miejsce, jak i rok urodzenia Osmana jest czysto umowny. Według przekazów od najmłodszych lat miał mieć talent militarny, zostaje opisany jako waleczny bohater. W 1281 roku umiera Ertugrul, a Osmanowi rodzi się syn - Orhan. Po śmierci Ojca Osman miał przejąć władze nad miastem
Söğüt, przyznanym przez Anatolijskich Seldżuków. W przeciwieństwie do ojca Osman, nie siedział spokojnie królując nad jednym miastem i terenem blisko niemu, ale zaczynał naloty na Imperium Bizantyjskie. Nie mniej, jednak Osman nie atakował swych Tureckich braci, a żerował na Bizancjum. Osman poślubił córkę Szejka Edebali - Malhun. Osman miał wywodzić się z plemienia Kay'i. Według innej wersji, miał mieć wuja imieniem Dundar, z którym uczestniczył w wyprawach wojennych. Osman miał mieć wysokie ambicje i szalone pomysły ataków na przeciwników; miał zabić swego wuja, gdy ten sprzeciwił się atakowi na Chrześcijańskiego Lorda. Tej wersji nie usłyszymy w Turcji ze względu na to, iż w późniejszych źródłach została uznana za błędną teorię, bądź zatuszowana celowo, aby uniknąć pogorszenia się reputacji założyciela wielkiej dynastii. Osman I pojawia się w źródłach pod kilkoma "imionami": Osman I, Osman Gazi, Osman Bey, Osman Alp, Osman Chan, Fahriddun i Osmancik.
Śmierć Osmana nie jest dokładnie znana, gdyż do pewnego momentu przypisywano mu jeszcze 4 daty śmierci oprócz podanych poniżej.
Ali Osman twierdził początkowo, iż Osman I zmarł w 1320 roku.
W 1502 roku Tevarih Ali twierdził, że Osman I zmarł w 1327 roku.
Ostatecznie według najnowszych "ustaleń" Osman I zmarł w 1324 roku. Miejsce, gdzie zmarł Osman, również nie jest znane. Jedni Historycy twierdzą, iż zmarł w
Söğüt inni, że w Bursie. Aczkolwiek przed śmiercią, Osman miał nakazać swemu synowi pochować go w Bursie i przenieść tam stolicę.
Żony:
Malhum Hanim,
Rabia Bala Hatun.
Dzieci:
Orhan Bey - 1281-1362,
Aleaddin Bey - 1282-1331,
Coban Bey - 1283-1337,
Savci Bey - 1294-1325,
Fatma Hatun - 1284-1347,
Pazarli Bey - 1285-1311,
Hamid Bey - 1288-1329,
Melik Bey -1290-1366.
*Sen Osmana:
Będąc w domu swego teścia, miał sen o drzewie wyrastającym z jego pępka i biegnącym ku niebu, które miało się rozgałęziać. Inni podchodzili pod drzewo i podlewali je. Szejk na ten sen miał mu odpowiedzieć: "Osman mój synu, Bóg dał Ci we władanie Imperium dla Ciebie i twych potomków."
