Nurbanu Sultan

Afife Nurbanu ur. 1525, zm. 7 Grudnia 1583. Pochodziła z Wenecji. Najprawdopodobniej miała na imię Cecilia, albo Oliwia. Była nieślubnym dzieckiem Violanty Baffo i Nicola Veniera. Podobno nie była kochanym dzieckiem, a jej rodzice się nią nie interesowali. Pozbyli się córki i zamknęli w jednej z posiadłości. Została porwana w 1537 roku przez Korsarzy. Do haremu księcia Selima trafiła ok. 1543 roku, dzięki sułtance Hurrem, która nadała jej imię Afife. Dość szybko uwiodła księcia Selima, a ten nadał jej imię Nurbanu. Za życia sułtanki Hurrem była bardzo  blisko niej postawiła sobie ją jako wzór. Gdy Selim zasiadł na tronie, doprowadziła do ich oficjalnego ślubu i stała się jego prawowitą żoną. Selim II nie bardzo interesował się sprawami państwowymi, a bardziej uciechom cielesnym. Z kolei Nurbanu zajęła się polityką, a w rządach pomagał jej Sokollu Mehmed Pasza. Zajmowała się również wieloma intrygami, zwłaszcza przeciwko siostrze Selima - Mihrimah. Ich kontakty nigdy nie były dobre, a wojna między nimi rozpętała się po śmierci Hurrem, jednak szczyt przypisuje się po śmierci Selima. Mihrimah ingerowała w sprawy państwowe oraz w alkowę Selima (była jego Valide Sultan), jak i Murada. Podobno Nurbanu nie była ukochaną żoną Selima, a była to jej konkurentka Selimiye. Przypisuje się jej, iż mogła maczać palce w śmierci Abdullaha utalentowanego i ukochanego syna Selima.

Podobno Nurbanu znalazła martwego Selima w Hammamie. Ukryła ciało sułtana wraz ze swymi wiernymi sługami. Napisała list o śmierci Sułtana i wysłała go tylko do swojego syna, aby wracał do Topkapi i zasiadł na tronie. Ciało Selima miało być ukrywane przez 13 dni, a po przybyciu Murada do stolicy, ogłoszono śmierć padyszacha oraz wydano rozkaz egzekucji pozostałych braci.  Nienawidziła się ze swoją synową Safiye i robiła wszystko, aby odciągnąć ją od swego syna. Oskarżała kobietę nawet o czary. Muradowi podtykano wiele nałożnic i dzięki temu miał się doczekać ogromnej ilości dzieci, mówi się o 100, a nawet 103. Jednak znanych z imienia jest niewielka część ok. 45.
Niektórzy twierdzą, iż Murad bardziej kochał Mihrimah, niż własną matkę i dlatego przyjmował nałożnice od niej, a nie od swej rodzicielki. Sprawowała ona władzę również za swojego syna, który miał podobne zainteresowania jak jego ojciec (narkotyki, alkohol) .
Nurbanu zmarła prawdopodobnie w wyniku otrucia, bądź utopienia w wannie przez swoją synową Safiye, z którą miała bardzo złe kontakty. Została pochowana w Hagia Sophia.

Udzielała się charytatywnie, dzięki niej powstało wiele budynków, meczetów, szkół oraz Hammam.

Nurbanu miała być bardzo piękną kobietą: posiadała czarne, długie włosy zielone/niebieskie oczy oraz była bardzo chuda o bladej cerze. Była zainteresowana historią oraz poezją, lubiła się uczyć języków, czytała mnóstwo poematów, wiele osób uważa, iż była o wiele bardziej mądrzejszą osobą, od swojego męża. Wywyższała się nad Selimiye, iż to ona została protegowaną przez Sułtankę Hurrem, z czego była bardzo dumna. Dzięki jej działaniom charytatywnym, lud bardzo ją kochał.



Dzieci

Ismihan Sultan 1544-1585
Shah Sultan 1544-1580
Murad  ur. 4 lipca 1546 - 16 stycznia 1595 (późniejszy Murad III)
Fatma Sultan 1549-1580

*Prowadziła korespondencję z Katarzyną Medycejską.
*Pierwsza niewolnica, która została Valide.
*Była pierwszą regentką.
*Była bardzo wpływowa, a o jej zdanie pytali się wezyrowie
*Prawdopodobnie przetrzymywała psy w ogrodach, miała się skarżyć doży weneckiemu, iż są za duże i mało owłosione.
*Wyszywała poduszki i miała je wysyłać doży weneckiemu.
*Miała być niezadowolona w chwili urodzenia 3 córki, gdyż liczyła na księcia, z powodu, iż jej konkurentki rodziły chłopców.
*Niektórzy podejrzewają, iż miała romans z jednym Agą, a słudzy ją nakryli, a następnie miała się ich pozbyć. Inni twierdzą, iż na tym romansie nakrył ją sam Murad i chciał o wszystkim powiedzieć Ojcu, jednak ta zaszantażowała syna i zagroziła, iż on straci życie wraz z nią. Dlatego też, Murad miał sobie upodobać Mihrimah.